Zeekomkommers - Holothuroide


Men vindt ze vanaf de branding tot op diepten van 10.000 meter en meer. De meeste soorten leven als volwassen dieren op of in de zeebodem, enkele soorten kunnen zelfs zwemmen. Ze zijn in staat om met elkaar te communiceren door hormonale signalen in het water te verspreiden. Ze hebben een echt voor- en achtergedeelte en niet enkel een boven- en ondergedeelte zoals bij zeesterren en zee-egels. Hun kalkskelet omgeeft niet hun hele lichaam maar is in verschillende elementen verdeelt die in de huid vergroeit zijn. De meeste zeekomkommers kruipen over de bodem. De beweging wordt verkregen door met de voetjes in samenwerking met het watervatsysteem. Ze hebben drie rijen voetjes die naar de bodem staan gericht. Deze voetjes, tezamen met de spierbundels vormen de 'kruipzool. De andere twee rijen voetjes zijn naar het water gericht. Het zenuwstelsel van de zeekomkommer is vrij primitief. Het omvat een zeer eenvoudig zenuwcentrum, geen echte hersenen en zeer weinig zintuigen. Voor hun voedingswijze en passief verdedigingssysteem hebben zeekomkommers geen complexe receptoren nodig. Zeekomkommers zijn mannen of vrouwen. De testikels en eierstokken van de zeekomkommers vormen lange buizen die door het hele lichaam lopen. De monding ligt aan het kopgedeelte in de nabijheid van de mondtentakelkransen. Hier worden de eicellen en sperma direct in het water uitgestoten. De dieren zijn slechts op bepaalde jaargetijden geslachtsrijp. Bij de sperma afgifte richten de mannen zich op en lozen een witte spermaband in het water die met de stroom meedrijft. Eieren en sperma verenigen zich in het vrije water en de bevruchting is een feit. Uit de bevruchte eieren groeien planktonische larven die men Auricularia larven noemt. Aan de lichaamsranden zitten een soort wimpers die de larven in staat stellen zich voort te bewegen en voedsel te bemachtigen. De larven groeien en veranderen na een tijd in een ander, groter larvestadium namelijk de Doliolaria larven. Ook deze larven zijn slechts enkele millimeters groot en leven tussen het plankton. Sommige zeekomkommers bedrijven echter broedzorg. De eieren ontwikkelen zich bij deze soorten onder de kruipzool, tussen de mondtentakels of nog in kleine broedbuideltjes in het lichaam. Op het einde van de larval fase doorlopen jonge zeekomkommers een metamorfose die slechts een dag duurt. Daarna leven de zeekomkommers voor de rest van hun bestaan in of op de zeebodem.

Klik op de foto voor de naam